De Tempel van de Literatuur
Aangezien de Tempel van de Literatuur, die werd gebouwd in de Ly-dynastie, een rustige oase in het hart van Hanoi vormt, is het gemakkelijk te bereiken voor toeristen. Deze millennia-oude Kunfucianistische constructie wordt beschouwd als de belangrijkste tempel in zijn soort in heel Vietnam en is een typisch voorbeeld van de lange traditie van indrukwekkende Vietnamese architectuur.
De naam en de architectuur
De naam van de tempel is misleidend omdat het noch een tempel, noch een religieus complex is. Integendeel, het diende ooit als de eerste universiteit in Vietnam, waar de zonen van de mandarijnen en de begaafden van de burgerlijke aristocratie voornamelijk les kregen in literatuur en poëzie. Aan het begin van de twintigste eeuw waren er meer dan duizend mandarijnen getraind. De tweeëntachtig steles, die ook deel uitmaken van het UNESCO-werelddocumenterfgoed, vertegenwoordigen de namen van de artsen die uitstekende academische prestaties hebben geleverd. De faciliteit werd verschillende keren verwoest en keer op keer herbouwd en gerestaureerd. Het is verdeeld in vijf ommuurde binnenplaatsen. Op de buitenste poort is een inscriptie ingebed in twee steles die zegt dat de berijder moet afdalen, ongeacht zijn rang en naam. De centrale as van het pad begint achter deze poort en leidt naar de hoofdpoort voor de eerste binnenplaats, bewaakt door twee stenen draken. De grote centrale poort geeft toegang tot de tweede binnenplaats. Toegang is ook mogelijk via de Poort van Verworven Talent, die aan de linkerkant is en de Poort van Won Deugd, die aan de rechterkant is. Binnen is er een kleine tuin, het herkenningspunt van Hanoi en een paviljoen met twee verdiepingen. Dit was de ontmoetingsplaats van de geleerden om debatten, toespraken en lezingen te houden. Links en rechts van het hoofdportaal geven nog twee poorten toegang tot de derde binnenplaats. Deze wordt gedomineerd door een vijver die in een vierkant is aangelegd en de bron van hemels licht wordt genoemd. Daarnaast zijn er tweeëntachtig overgebleven stenen steles, vierendertig zijn er niet meer. Elke stele staat op de rug van een schildpad, die kracht en een lang leven belichaamt. Veel stèles hebben bloempatronen en vormen een aanvulling op de symboliek van yin en yang. De vierde binnenplaats en daarmee het eigenlijke tempelgebied wordt betreden via de Poort van Groot Succes. In de paviljoens aan weerszijden werden vroeger beelden en altaren bewaard, die de nagedachtenis van de tweeënzeventig beroemdste discipelen van Confucius dienden. Aan de noordkant van de binnenplaats bevindt zich de eigenlijke Confucius-tempel, die bestaat uit het Grote Huis van Ceremonies en de Hal van Groot Succes met het Heilig Sacrament. Het standbeeld van Confucius wordt door zijn vier belangrijkste studenten omlijst in het midden van de verduisterde kamer, terwijl de stamboom van nog eens tien belangrijke studenten op twee altaren aan de zijkant staat. De ceremoniële zaal is een kraakpand met een gebogen dak en een rood-gouden koor. Daarnaast zijn de bronzen kraanvogels die op schildpadden staan, het houtsnijwerk en de bonsaibomen zeer de moeite waard. De vijfde binnenplaats huisvestte de klaslokalen van de academie en, vanaf de vijftiende eeuw, de slaapzalen van de afgestudeerden.
De Jadeberg-tempel
Deze heilige tempel is gebouwd in de negentiende eeuw en staat op een klein eilandje dat voor toeristen bereikbaar is via een rode houten brug. De naam van de brug is The – Huc betekent ochtendzon. De Jade Mountain Temple, ingewijd door Van Xuong, de beschermgod van de schrijvers, is een hedendaagse getuige van de geschiedenis van Hanoi en wordt nu gebruikt als een historische plek voor toeristen, maar ook voor kerkdiensten. Een andere specialiteit is de in het meer ontdekte en opgezette reuzenschildpad, die in een zijkamer wordt tentoongesteld.
Conclusie
Een reis naar Vietnam is een grote verrijking, zeker als Hanoi met zijn Tempel van de Literatuur en zijn Jade Bergtempel veel bezocht wordt.